De elfde Maas en Waalse Kunstroute zit er weer op. Met plezier heb ik als gastkunstenaar aan deze route meegedaan. Er was een goede belangstelling. Veel bezoekers hebben kunnen genieten van de kunst. Ze waren geïnteresseerd en hebben zich niet laten afschrikken door het slechte weer en de Corona perikelen.
Met dank aan de goede organisatie door de Stichting Kunstbakens.

Museum Tweestromenland

De route is voorbij maar wat voorlopig nog blijft is de tentoonstelling ‘Metamorfose’ in museum Tweestromenland te Beneden Leeuwen.
Door de Stichting Kunstbakens en het museum is volgens een origineel concept een bijzondere expositie samengesteld.
Alle deelnemende kunstenaars aan de Kunstroute werden uitgenodigd om een of meer objecten uit de depots van het museum te kiezen en daarmee kunstzinnig aan de slag te gaan. De objecten die ze gekozen hadden mochten ze in volle vrijheid en geheel naar eigen inzicht gebruiken.

Metamorfose

Dit heeft geleid tot verrassende kunstwerken. Door kunstzinnige ingrepen of toevoegingen hebben de kunstenaars de objecten in een totaal andere constellatie gebracht.
Van deze eindwerken is een bezienswaardige expositie opgesteld in een van de zalen van het museum.
De expositie heeft de toepasselijke titel ‘Metamorfose’ gekregen.
De tentoonstelling is nog te zien tot en met 17 januari 2021.
Voor meer informatie en de openingstijden van het museum kijk op www.museumtweestromenland.nl

…et abiit (…en hij ging)

De voorwerpen die ik heb gekozen hebben me gebracht bij het kunstwerk dat ik ‘…et abiit’ (‘…en hij ging’) heb genoemd.
Uitgangspunt voor het werk is een crucifix en een stapel ijzeren doosjes.
Het werk is opgebouwd als een drieluik.
Bij het werk is de volgende tekst van mij te lezen:

…et abiit (…en hij ging)
‘Ik ben geboren en getogen in het katholieke zuiden. In mijn kindertijd was het gebruikelijk dat  katholieke gezinnen in een of meer vertrekken in het huis kruisbeelden aan de muur hingen. Dat beeld, symbool van het lijden en vol dramatiek, maakte toen indruk op mij. Net zoals veel ‘babyboomers’ heb ik intussen het rooms katholieke geloof achter me gelaten. Maar herinneringen zijn gebleven. Je kunt het niet helemaal van je afschudden…. Misschien daarom ook dit werk.
Ik heb hiervoor een groot houten kruisbeeld als inspiratie gebruikt. De corpus is niet in het werk opgenomen, is verdwenen. Wel te zien zijn de ‘na-beelden’ daarvan. Zowel langs fotografische weg als op de stapel kruisen.
Net zoals in mijn andere kunst wil ik geen specifieke boodschap uitdragen met dit werk. Ik laat het aan de kijker om er zijn of haar eigen invulling aan te geven. Maar als je dit werk ziet, in combinatie met de titel, kun je je daar wel iets bij voorstellen.’

Een andere betekenis

Je doet niks voor niks. Daarom is een beknopte toelichting op het werk hier op zijn plaats.
Daarin is één vraag rondom het centrale thema van het oorspronkelijke voorwerp, het lijden, van belang. En die vraag is of het gaat om het lijden alleen?
Op het middenpaneel is in een collage de vermenging te zien van hoe het concrete beeld van het lijden is verborgen en de schim die het heeft achtergelaten.
Links en rechts zijn de schimmen nog duidelijker te zien. Nabeelden van iets dat lijkt over te gaan naar een andere dimensie.
Het lijden is niet de hoofdzaak…

De lijdende Christus is verdwenen, …et abiit…
De stapel kruisen op de grond, met nog een nabeeld van de corpus, is de definitieve bevestiging daarvan.

_________________________________________